பாடம்: 2 (நபியே!) உம்முடைய இறைவன் உம்மைக் கைவிடவுமில்லை; கோபங்கொள்ளவும் இல்லை” எனும் (93:3ஆவது) இறை வசனம் (இந்த வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள சொல்லை) ‘மா வத்தஅக்க’ என அழுத்தக் குறியுடனும், ‘மா வதஅக்க’ என அழுத்தக் குறியின்றியும் ஓதப்படுகிறது. பொருள் ஒன்றே! ‘‘உம்மைக் கைவிடவில்லை”. இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறு கிறார்கள்: (இந்த வசனத்தின் பொருளாவது:) உம்மை உம்முடைய இறைவன் கைவிடவுமில்லை; உம்மீது கோபங்கொள்ளவுமில்லை.
4951. ஜுன்துப் பின் அப்தில்லாஹ் அல்பஜலீ (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

ஒரு பெண், ‘‘அல்லாஹ்வின் தூதரே! தங்கள் நண்பர் (வானவர் ஜிப்ரீல்) தங்களிடம் தாமதமாகத்தான் வந்துள்ளார் என்று நான் கருதுகிறேன்” என்று கூறினார்.4

அப்போதுதான், ‘‘(நபியே!) உம்முடைய இறைவன் உம்மைக் கைவிடவுமில்லை; கோபங்கொள்ளவும் இல்லை” எனும் (93:3ஆவது) இறைவசனம் அருளப்பெற்றது.

அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 96. ‘அல்அலக்’ அத்தியாயம்1 ஹசன் அல்பளி (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது: திருக்குர்ஆனின் ஆரம்பத்தில் (‘அல்ஃபாத்திஹா’ அத்தியாயத்திற்கு முன்பாக), ‘‘பிஸ்மில்லாஹிர் ரஹ்மானிர் ரஹீமை” எழுதுங்கள். பிறகு, ஒவ்வோர் இரு அத்தியாயங்களுக்கிடையேயும் (பிரித்துக் காட்டும் அடையாளமாக) ஒரு கோடு வரைந்துகொள்ளுங்கள்.2 முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (96:17ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘நாதியஹு’ எனும் சொல்லுக்கு ‘அவனுடைய உற்றார் உறவினர்’ என்று பொருள். (96:18ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அஸ்ஸபானியா’ (நரகத்தின் காவலர்களை) எனும் சொல், வானவர்களைக் குறிக்கிறது. அபூஉபைதா மஅமர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (96:8ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அர்ருஜ்ஆ’ எனும் சொல்லுக்கு ‘மீட்சி’ என்பது பொருள். (96:15ஆவது வசனத்திலுள்ள) ‘ல நஸ்ஃபஅன்’ எனும் சொல்லுக்கு ‘நிச்சயமாக நாம் பிடித்து இழுப்போம்’ என்று பொருள். ‘ல நஸ்ஃபஅன்’ எனும் சொல் ‘சஃபஉத்து பி யதிஹி’ எனும் (வினைச்)சொல்லிலிருந்து வந்ததாகும். இதற்கு, ‘நான் அவனை எனது கையால் பிடித்தேன்’ என்பது பொருள். பாடம்: 1
4953. நபி (ஸல்) அவர்களின் துணைவி யாரான ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு ஆரம்பமாக வந்த (வேத அறிவிப்பான)து தூக்கத்தில் கண்ட உண்மைக் கனவுகளாகவே இருந்தது. அப்போது அவர்கள் எந்தக் கனவு கண்டாலும் அது அதிகாலைப் பொழுதின் விடியலைப் போல் (தெளிவாக) இருக்கும். பின்னர் தனிமையிலிருப்பது அவர்களுக்கு விருப்பமாயிற்று. ஆகவே, அவர்கள் ‘ஹிரா’ குகைக்குச் சென்று அங்கு வணக்க வழிபாட்டில் ஈடுபட்டுவந்தார்கள். (இவ்வாறு) தம் குடும்பத்தாரிடம் திரும்புவதற்குமுன் பல இரவுகள் (அங்கு தங்கி) இருந்துவந்தார்கள்.

அதற்காக (பல நாட்களுக்கு வேண்டிய) உணவைத் தம்முடன் கொண்டுசெல்வார்கள். பிறகு (அந்த உணவு முடிந்ததும்) மீண்டும் (தம் துணைவியார்) கதீஜாவிடம் திரும்பச் சென்று அது போன்று (பல நாட்களுக்கு வேண்டிய) உணவைக் கொண்டுசெல்வார்கள். இந்நிலை, ஹிரா குகையில் அவர்களுக்கு சத்திய (வேத)ம் வரும்வரை நீடித்தது.

ஒருநாள் அவர்களிடம் அந்த வானவர் (ஜிப்ரீல்) வந்து, ‘‘ஓதுவீராக!” என்றார். அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ‘‘நான் ஓதத் தெரிந்தவனல்லவே!” என்றார்கள். (பின்பு நடந்தவற்றை) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (பின்வருமாறு எடுத்துக்) கூறினார்கள்:

அவர் என்னைப் பிடித்து என்னால் தாங்கிக்கொள்ள முடியாத அளவுக்கு என்னை இறுகக் கட்டியணைத்தார். பின்னர் என்னை விட்டுவிட்டு, ‘ஓதுவீராக!’ என்றார். அப்போதும், ‘‘நான் ஓதத் தெரிந்தவனல்லவே!” என்றேன். உடனே அவர் என்னைப் பிடித்து என்னால் தாங்க முடியாத அளவுக்கு இரண்டாவது முறையாக இறுகக் கட்டியணைத்தார். பிறகு, என்னை விட்டுவிட்டு, ‘ஓதுவீராக!’ என்று சொன்னார். அப்போதும், ‘‘நான் ஓதத் தெரிந்தவனல்லவே!” என்று கூறினேன்.

உடனே அவர் என்னைப் பிடித்து என்னால் தாங்க முடியாத அளவுக்கு மூன்றாவது முறையாக என்னை இறுகத் தழுவினார். பின்னர் என்னை விட்டுவிட்டு, ‘படைத்த உம்முடைய இறைவனின் (திருப்)பெயரால் ஓதுவீராக! அவனே மனிதனைக் கருக்கட்டியிலிருந்து படைத்தான். (நபியே!) நீர் ஓதுக! உம்முடைய இறைவன் மாபெரும் கொடையாளி; அவன்தான் எழுதுகோல் மூலம் (எழுதக்) கற்றுக்கொடுத்தான். மனிதன் அறியாதவற்றையெல்லாம் அவனுக்குக் கற்பித்தான்” எனும் (96:1-5) இறைவசனங்களை அவர் ஓதினார்.

பிறகு, அந்த வசனங்களுடன், தம் கழுத்துச் சதைகள் (அச்சத்தால்) படபடக்க திரும்பி வந்து, (தம் துணைவியார்) கதீஜாவிடம் நபியவர்கள் நுழைந்தார்கள். ‘எனக்குப் போர்த்திவிடுங்கள்; எனக்குப் போர்த்திவிடுங்கள்’ என்றார்கள். அவ்வாறே கதீஜாவும் அவர்களுக்குப் போர்த்திவிட அச்சம் அவர்களைவிட்டு அகன்றது. கதீஜா அவர்களிடம் (நடந்தவற்றைத் தெரிவித்துவிட்டு), ‘‘கதீஜா! எனக்கென்ன நேர்ந்தது? எனக்கேதும் நேர்ந்துவிடுமோ என நான் அஞ்சுகிறேன்” என்று சொன்னார்கள்.

அதற்கு கதீஜா (ரலி) அவர்கள், ‘‘அப்படியொன்றும் ஆகாது. நீங்கள் ஆறுதலடையுங்கள். அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! உங்களை ஒருபோதும் அல்லாஹ் இழிவுபடுத்தமாட்டான்; ஏனெனில் அல்லாஹ்வின் மீதாணை (யிட்டுச் சொல்கிறேன்)! நீங்கள் உறவு களைப் பேணி நடந்துகொள்கிறீர்கள்; உண்மையே பேசுகிறீர்கள்; (சிரமப்படு வோரின்) பாரத்தைச் சுமக்கின்றீர்கள்; வறியவர்களுக்காகப் பாடுபடுகின்றீர்கள்; விருந்தினர்களை உபசரிக்கின்றீர்கள்; சத்திய சோதனையில் ஆட்படுவோருக்குச் சகாயம் செய்கிறீர்கள். (அதனால் நீங்கள் சஞ்சலப்பட வேண்டியதில்லை)” என்று (ஆறுதல்) சொன்னார்கள்.

பிறகு நபி (ஸல்) அவர்களை அழைத்துக் கொண்டு தம் தந்தையின் சகோதரரான ‘வராக்கா பின் நவ்ஃபல்’ என்பாரிடம் சென்றார்கள். - ‘வரக்கா’ அறியாமைக் காலத்திலேயே கிறித்தவச் சமயத்தைத் தழுவியராக இருந்தார். அவர் அரபு மொழியில் எழுதத் தெரிந்தவராயிருந்தார்; இன்ஜீல் வேதத்தை (ஹீப்ரு மொழியிலிருந்து) அரபு மொழியில் அல்லாஹ் நாடிய அளவு எழுதுபவராயிருந்தார்; மேலும் அவர் கண் பார்வையிழந்த முதியவராகவும் இருந்தார்.- அவரிடம் கதீஜா (ரலி) அவர்கள், ‘‘என் தந்தையின் சகோதரர் புதல்வரே! உங்களுடைய சகோதரரின் புதல்வர் (முஹம்மது) இடம் (அவர் கூறுவதைக்) கேளுங்கள்!” என்றார்கள்.

அப்போது அவர் (நபியவர்களிடம்), ‘‘என் சகோதரர் புதல்வரே! நீங்கள் என்ன பார்த்தீர்கள்?” எனக் கேட்டார். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் தாம் பார்த்தவற்றின் செய்தியை அவரிடம் தெரிவித்தார்கள். இதைக் கேட்ட ‘வரக்கா’, ‘‘(நீர் கண்ட) இவர்தான் (இறைத்தூதர்) மூசாவிடம் (இறைவனால்) அனுப்பப்பட்ட வானவர் (ஜிப்ரீல்) ஆவார்” என்று கூறிவிட்டு, ‘‘(மகனே! உம்மை உம் சமூகத்தார் உமது நாட்டிலிருந்து வெளியேற்றும்) அந்தச் சமயத்தில் நான் திடகாத்திரமானவனாக இருந்தால் நன்றாயிருக்குமே! நான் அந்தச் சமயத்தில் உயிருள்ளவனாய் இருந்தால் நன்றாயிருக்குமே!” என்று சொல்லி வேறுசில வார்த்தைகளையும் சொன்னார்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ‘‘(என் சமூக) மக்கள் என்னை (நாட்டை விட்டு) வெளியேற்றவா செய்வார்கள்?” என்று கேட்க, ‘வரக்கா’, ‘‘ஆம். நீங்கள் பெற்றிருக்கின்ற (உண்மையான வேதம் போன்ற)தைப் பெற்ற (இறைத்தூதர்) எவரும் (மக்களால்) துன்புறுத்தப்படாமல் இருந்ததில்லை. உமது (பிரசாரம் பரவுகின்ற) நாளில் நான் (உயிருடன்) இருந்தால் உமக்குப் பலமான உதவி புரிவேன்” என்று சொன்னார்.

அதன் பின்னர் ‘வரக்கா’ நீண்ட நாள் உயிருடன் இராமல் இறந்துவிட்டார். (இந்த முதலாவது வேத அறிவிப்புடன்) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு வஹீ (வேத அறிவிப்பு) வருவது சிறிது காலம் நின்றுபோயிற்று. அதனால் அவர்கள் கவலைப்பட்டார்கள்.3

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர் தொடர்களில் வந்துள்ளது.


அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 2 ‘‘அவனே மனிதனைக் கருக்கட்டி யிலிருந்து படைத்தான்” எனும் (96:2ஆவது) இறைவசனம்
4955. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு ஆரம்பமாக வந்த (வேத அறிவிப்பான)து உண்மைக் கனவுகளே ஆகும். அப்பால் அந்த வானவர் (ஜிப்ரீல்) நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, ‘‘படைத்த உம்முடைய இறைவனின் (திருப்)பெயரால் ஓதுவீராக! அவனே மனிதனைக் கருக்கட்டியிலிருந்து படைத்தான். (நபியே!) நீர் ஓதுக! உம்முடைய இறைவன் மாபெரும் கொடையாளி; அவன்தான் எழுதுகோல் மூலம் (எழுதக்) கற்றுக்கொடுத்தான். மனிதன் அறியாதவற்றையெல்லாம் அவனுக்குக் கற்பித்தான்” எனும் (96:1-5) இறைவசனங்களை ஓதினார்.5

அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 4 அவன்தான் எழுதுகோல் மூலம் (எழுதக்) கற்றுக்கொடுத்தான் (எனும் 96:4ஆவது இறைவசனம்)
4957. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் (ஹிரா குகையிலிருந்து), கதீஜா (ரலி) அவர்களிடம் திரும்பி வந்து, ‘‘எனக்குப் போர்த்திவிடுங்கள்; எனக்குப் போர்த்திவிடுங்கள்” என்று சொன்னார்கள். பிறகு இந்த ஹதீஸை (மேற்கண்டபடி முழுவதுமாக) அறிவிப்பாளர் குறிப்பிடுகிறார்.

அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 97. ‘அல்கத்ர்’ அத்தியாயம்1 (97:5ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘மத்லஉ’ எனும் சொல்லுக்கு ‘உதயமாதல்’ என்று பொருள். (மற்றோர் ஓதல் முறையில் வந்துள்ள இதே சொல்லான) ‘மத்லிஉ’ என்பதற்கு ‘உதயமாகுமிடம்’ என்று பொருள். (97:1ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அன்ஸல்னாஹு’ என்பதிலுள்ள ‘ஹு’ எனும் பிரதிப்பெயர்ச் சொல், குர்ஆனையே சுட்டுகிறது. (குர்ஆனை) அருளியவன் அல்லாஹ் ஒருவனாயிருக்க (நான் இதை இறக்கி வைத்தேன் என்பதற்குப் பதிலாக) நாம் இ(ந்)த (குர்ஆ)னை இறக்கிவைத்தோம்’ என்று பன்மையாகக் குறிப்பிட்டதற்குக் காரணம், (பொதுவாக) அரபியர் ஒருமை வினையை வலியுறுத்த பன்மையைப் பயன்படுத்துவர். இதன் மூலம் அந்தச் சொல் ஊர்ஜிதம் செய்யப்பட்டதாக ஆகும். பாடம்: 98. ‘அல்பய்யினா’ அத்தியாயம்1 (அளவிலா அருளாளன் நிகரிலா அன்புடையோன் அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால்...) (98:1ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘முன்ஃபக்கீன’ எனும் சொல்லுக்கு ‘விலகிக்கொள்வோர்’ என்பது பொருள். (98:3ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அல்கய்யிமா’ எனும் சொல்லுக்கு ‘நிலையானது’ என்பது பொருள். (98:5ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘தீனுல் கய்யிமா’ (நிலையான மார்க்கம்) என்பதில், ‘தீன்’ எனும் (ஆண்பால்) சொல்லை ‘அல்கய்யிமா’ எனும் பெண்பால் சொல்லுடன் இறைவன் இணைத்துள்ளான். (‘தீன்’ எனும் ஆண்பால் சொல்லை ‘அல்மில்லத்’ (மார்க்கம்) எனும் பெண்பால் சொல்லாலும் அழைப்பதே காரணம்.) பாடம்: 1
4959. அனஸ் பின் மாலிக் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் உபை பின் கஅப் (ரலி) அவர்களிடம், ‘‘உங்களுக்கு ‘லம் யகுனில்லஃதீன கஃபரூ’ எனும் (98ஆவது) அத்தியாயத்தை ஓதிக்காட்டுமாறு அல்லாஹ் என்னைப் பணித்துள்ளான்” என்று சொன்னார்கள்.

உபை (ரலி) அவர்கள், ‘‘அல்லாஹ் என் பெயரைக் குறிப்பிட்டா (அப்படிச்) சொன்னான்?” என்று கேட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘ஆம்’ என்று பதிலளிக்க, (ஆனந்த மிகுதியால்) அப்போது உபை (ரலி) அவர்கள் அழுதுவிட்டார்கள்.2

அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 3
4961. அனஸ் பின் மாலிக் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் உபை பின் கஅப் (ரலி) அவர்களிடம், ‘‘உங்களுக்கு நான் குர்ஆனை ஓதிக்காட்ட வேண்டுமென எனக்கு அல்லாஹ் உத்தரவிட்டுள்ளான்” என்று சொன்னார்கள். உபை (ரலி) அவர்கள், ‘‘என் பெயரை அல்லாஹ் தங்களிடம் குறிப்பிட்டானா?” என (பெருமிதத்துடன்) கேட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘ஆம்’ என்று சொன்னார்கள்.

(இதைக் கேட்ட) உபை (ரலி) அவர்கள், ‘‘அகிலத்தாரின் அதிபதியிடம் நான் பிரஸ்தாபிக்கப்பட்டேனா?” என்று (மீண்டும்) கேட்க, நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘ஆம்’ என்று சொன்னார்கள். இதைக் கேட்ட (உபை) அவர்களின் கண்கள் (ஆனந்தத்தால்) கண்ணீரை உகுத்தன.

அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 2 யார் ஓர் அணுவளவு தீமை செய்திருந்தாரோ அவர் அதையும் கண்டுகொள்வார் (எனும் 99:8ஆவது இறைவசனம்)
4963. அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கழுதைகள் குறித்து வினவப்பட்டது. அப்போது அவர்கள், ‘‘இவை குறித்து எனக்கு இந்தத் தனித்துவம் வாய்ந்த ஒருங்கிணைந்த வசனத்தைத் தவிர வேறெதுவும் அருளப்படவில்லை” என்று கூறிவிட்டு, ‘யார் அணுவளவு நன்மை செய்திருந்தாரோ அவர் அத(ன் நற்பல)னைக் கண்டுகொள்வார். மேலும், யார் அணுவளவு தீமை புரிந்திருந்தாரோ அவரும் அத(ற்கான தண்ட)னை(யை)க் கண்டுகொள்வார்’ எனும் (99:7,8) இறை வசனங்களை ஓதிக்காட்டினார்கள்.

அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 100. ‘அல்ஆதியாத்’ அத்தியாயம்1 முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (100:6ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘கநூத்’ எனும் சொல்லுக்கு ‘நன்றி கெட்டவன்’ என்பது பொருள். (100:4ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘ஃபஅஸர்ன பிஹி நக்ஆ’ எனும் வாக்கியத்திற்கு ‘அதனால் புழுதியைக் கிளப்புகின்றவற்றின் மீது சத்தியமாக’ என்று பொருள் எனக் கூறப்படுகிறது. (100:8ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘லி ஹுப்பில் கைரி ல ஷதீத்’ என்பதன் பொருளாவது: செல்வத்தை அவன் நேசிப்பதன் காரணத்தால் கருமியாக இருக்கிறான். கருமிக்கு ‘ஷதீத்’ எனச் சொல்லப்படுவதுண்டு. (100:10ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘ஹுஸ்ஸில’ எனும் சொல்லுக்கு ‘பகுத்து ஆயப்படும்’ என்று பொருள். பாடம்: 101. ‘அல்காரிஆ’ அத்தியாயம்1ஆ (101:4ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘கல்ஃபராஷில் மப்ஸƒஸ்’ எனும் தொடருக்கு ‘‘ஒன்றன் மீது ஒன்றாக வீழ்ந்துபோகும் திக்குத் தெரியாத வெட்டுக்கிளிகள் போல், (அந்நாளில்) மனிதர்கள் ஒருவரை ஒருவர் சுற்றி வருவர்” என்று பொருள். (101:5ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘கல்இஹ்ன்’ எனும் சொல்லுக்கு ‘பல்வேறு நிறங்களைக் கொண்ட பஞ்சுகள்போல’ என்று பொருள். (இந்த வசனத்தில்) அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரலி) அவர்கள், (‘கல்இஹ்ன்’ எனுமிடத்தில்) ‘கஸ்ஸூஃப்’ (கம்பளியைப் போல) என்று ஓதியுள்ளார்கள். பாடம்: 102. ‘அத்தகாஸுர்’ அத்தியாயம்1 (அளவிலா அருளாளன் நிகரிலா அன்புடையோன் அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால்...) இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (102:1ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அத்தகாஸுர்’ எனும் சொல்லுக்கு ‘வசதி வாய்ப்புகளையும் குழந்தை குட்டிகளையும் கூடுதலாகப் பெற வேண்டுமென்ற ஆசை’ என்று பொருள். பாடம்: 103. ‘அல்அஸ்ர்’ அத்தியாயம்1 யஹ்யா பின் ஸியாத் அல்ஃபர்ராஉ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்:2 (103:1ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘வல்அஸ்ரி’ எனும் சொல்லில், இறைவன் காலத்தின் மீது சத்தியமிட்டுக் கூறுகின்றான். பாடம்: 104. ‘அல்ஹுமஸா’ அத்தியாயம்1 (அளவிலா அருளாளன் நிகரிலா அன்புடையோன் அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால்...) (104:4ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அல்ஹுத்தமா’ என்பது, ‘சகர்’, ‘லழா’ ஆகியன போன்று நரகத்தின் பெயராகும். பாடம்: 105. ‘அல்ஃபீல்’ அத்தியாயம்1 முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (105:1ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அலம் தர’ எனும் சொற்றொடருக்கு, ‘நீர் அறியவில்லையா?’ என்பது பொருள். (105:3ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அபாபீல்’ எனும் சொல்லுக்கு ‘சாரை சாரையாக கூட்டங்கூட்டமாக’ என்று பொருள். இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (105:4ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘சிஜ்ஜீல்’ எனும் சொல், ‘சன்கி கில்’ எனும் (பாரசீகச்) சொல்லின் மருவலாகும். (பொருள்: களிமண் கற்கள்.) பாடம்: 106. ‘குறைஷ்’ அத்தியாயம்1 முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (106:1ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘லி ஈலாஃபி குறைஷ்’ (குறைஷியரைப் பழக்கப்படுத்துவதற்காக) என்பதன் கருத்தாவது: கோடை காலத்திலும் குளிர் காலத்திலும் (வணிகப்) பயணம் மேற்கொள்வதைக் குறைஷியர் பழக்கப்படுத்திக்கொண்டனர். ஆகவே, அது அவர்களுக்குச் சிரமம் அளிக்கவில்லை. (106:4ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘ஆமனஹும்’ (அவர்களுக்கு அபயமளித்தான்) எனும் சொல்லுக்கு புனித (ஹரம்) எல்லையில் எல்லா எதிரிகளின் அச்சத்திலிருந்தும் அவர்களுக்கு அபயமளித்தான்’ என்று பொருள். சுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (106:1ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘லி ஈலாஃபி குறைஷ்’ எனும் சொற்றொடருக்கு ‘குறைஷியருக்கு நான் அருள் புரிந்ததற்காக’ என்று பொருள். பாடம்: 107. ‘அல்மாஊன்’ அத்தியாயம்1 முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (107:2ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘யதுஃஉ’ எனும் சொல்லுக்கு ‘அவர்களின் உரிமையைத் தருவதில்லை’ என்று பொருள். இச்சொல் ‘தஅஉத்து (நான் மறுத்தேன்) எனும் (வினைச்)சொல்லிலிருந்து வந்ததாகும். (52:13ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘யுதஃஊன எனும் சொல்லுக்கு ‘விரட்டியடிக்கப்படுவர்’ என்று பொருள். (107:5ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘சாஹூன்’ எனும் சொல்லுக்கு ‘(அலட்சியத்தால்) பாழாக்குபவர்கள்’ என்று பொருள். (107:7ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘அல்மாஊன்’ எனும் சொல், நல்ல காரியங்கள் அனைத்தையும் குறிக்கும். அரபியரில் சிலர் ‘மாஊன்’ என்பதற்கு ‘தண்ணீர்’ என்று பொருள் எனக் கூறுகின்றனர். இக்ரிமா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: மாஊனில் உயர்ந்தது கடமையாக்கப்பட்ட ‘ஸகாத்’ ஆகும். அதில் மிகத் தாழ்ந்தது இரவல் (வழங்கப்படும் ஊசி போன்ற சிறு) பொருட்கள் ஆகும். பாடம்: 108. ‘அல்கவ்ஸர்’ அத்தியாயம்1ஆ பாடம்: 1 இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (108:3ஆவது வசனத்தின் மூலத்தி லுள்ள) ‘ஷானிஅக்க’ எனும் சொல்லுக்கு ‘உம்முடைய பகைவன்’ என்பது பொருள்.
4965. அபூஉபைதா ஆமிர் பின் அப்தில்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

நான் ஆயிஷா (ரலி) அவர்களிடம், ‘‘(நபியே!) நாம் உங்களுக்கு ‘அல்கவ்ஸரை’ அருளினோம்” எனும் (108:1ஆவது) இறைவசனம் தொடர்பாகக் கேட்டேன். அவர்கள், ‘‘(அது சொர்க்க) நதியாகும். அது உங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு வழங்கப்படவுள்ளது. அதன் இருமருங்கிலும் துளையுள்ள முத்துகள் உள்ளன. அதன் பாத்திரங்கள் விண்மீன்களின் எண்ணிக்கை போன்று (எண்ணற்றதாய்) இருக்கும்” என்று கூறினார்கள்.

இந்த ஹதீஸ் நான்கு அறிவிப்பாளர் தொடர்களில் வந்துள்ளது.


அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 109. ‘அல்காஃபிரூன்’ அத்தியாயம்1 (109:6ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘லக்கும் தீனுக்கும்’ (உங்களுடைய மதம் உங்களுக்கு) என்பதன் கருத்தாவது: இறைமறுப்பு உங்களுக்கு. ‘வலிய தீன்’ (எனது மார்க்கம் எனக்கு) என்பதன் கருத்தாவது: இஸ்லாம் எனக்கு. இதில், ‘எனது மார்க்கம்’ என்று குறிப்பிட, ‘தீனீ’ என்று (தன்னிலைப் பிரதிப் பெயர்ச்சொல்லுடன் இணைத்து) அல்லாஹ் கூறவில்லை. காரணம், இந்த (அத்தியாயத்திலுள்ள) எல்லா வசனங்களும் ‘னகர’ ஒலியுடன் (நூனில்) முற்றுப்பெற்றுள்ளன. எனவேதான் (‘தீனீ’ என்பதிலுள்ள) யகரம் நீக்கப்பட்டது. அல்லாஹ், (‘யஹ்தீனீ’ என்பதற்குப் பதிலாக) ‘யஹ்தீன்’ என்றும் (‘யஷ்ஃபீனீ’ என்பதற்குப் பதிலாக) ‘யஷ்ஃபீன்’ என்றும் கூறியிருப்பதைப் போல. (காண்க: குர்ஆன் மூலம்: 26:78,80) மற்றவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (109:2ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) ‘லா அஉபுது மா தஉபுதூன்’ என்பதற்கு ‘நீங்கள் வழிபட்டுக்கொண்டிருப்பவற்றை தற்போதும் நான் வழிபடமாட்டேன்; என் ஆயுளில் எஞ்சிய நாட்களிலும் அதற்கு இணங்கமாட்டேன்’ என்பது பொருள். ‘நான் வழிபடுபவனை நீங்களும் வழிபடுபவர்கள் அல்லர்’ எனும் (109:5ஆவது) வசனத்தில் குறிப்பிடப்பட்டிருப்போர் தொடர்பாகவே இறைவன் பின்வருமாறு கூறுகின்றான்: உம்முடைய இறைவனிடமிருந்து உமக்கு அருளப்பெற்ற (இவ்வேதமான)துஅவர்களில் பெரும்பாலோருக்கு அட்டூழியத்தையும் இறைமறுப்பையும் நிச்சயமாக அதிகப்படுத்திவருகிறது. ஆகவே, இறைமறுப்பாளர்களான இம்மக்களுக்காக நீர் கவலை கொள்ளாதீர். (5:68) பாடம்: 110. ‘அந்நஸ்ர்’ அத்தியாயம்1 (அளவிலா அருளாளன் நிகரிலா அன்புடையோன் அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால்...) பாடம் : 1
4967. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

‘‘(நபியே! உமக்கு) அல்லாஹ்வின் உதவியும், (அவன் அளிக்கும்) வெற்றி யும் கிடைத்து...” எனும் (110ஆவது) அத்தியாயம் தமக்கு அருளப்பட்ட பின்னர் ‘சுப்ஹானக்க ரப்பனா வபி ஹம்திக்க, அல்லாஹும்மஃக்பிர் லீ’ (எங்கள் இறைவா! நீ தூயவன்; உன்னைப் போற்றுகின்றோம்; இறைவா! எனக்கு மன்னிப்பளிப்பாயாக!) என்று தொழுகையில் கூறாமல் எந்தவொரு தொழுகையையும் நபி (ஸல்) அவர்கள் தொழுததில்லை.

அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 3 மேலும், (நபியே!) அல்லாஹ்வின் மார்க்கத்தில் மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக நுழைவதை நீர் காணும் போது (எனும் 110:2ஆவது இறை வசனம்)
4969. இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது.:

உமர் (ரலி) அவர்கள், ‘‘(நபியே! உமக்கு) அல்லாஹ்வின் உதவியும், (அவன் அளிக்கும்) வெற்றியும் கிடைத்து...” எனும் (110ஆவது) அத்தியாயம் குறித்து (பத்ர் போரில் கலந்துகொண்ட) நண்பர் களிடம் கேட்டார்கள். நண்பர்கள், ‘‘பல நாடுகளையும் கோட்டைகளையும் வெற்றி கொள்வது (குறித்துத்தான் இந்த வசனம் முன்னறிவிப்புச் செய்கிறது)” என்று கூறினர். ‘‘இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்களே! நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்?” என்று உமர் (ரலி) அவர்கள் (என்னிடம்) கேட்டார்கள்.

‘‘(இது,) அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களது ஆயுட்காலம், அல்லது ஓர் உதாரணமாகும். (இதன் மூலம்) அவர்களது இறப்புச் செய்தி முன்னறிவிப்புச் செய்யப்பட்டுள்ளது” என்று (விளக்கம்) கூறினேன்.3

அத்தியாயம் : 65