பாடம் 41 உங்களில் எவரேனும் மனைவியரை விட்டுவிட்டு இறந்துபோயிருந் தால், அவர்(களின் மனைவி)கள் நான்கு மாதம் பத்து நாட்கள் தங்கள் விஷயத்தில் காத்திருப்பார்கள். அவர்கள் தங்களது (காத்திருப்புத்) தவணையின் இறுதியை எட்டிவிட்டால் தங்கள் விஷயத்தில் அவர்கள் முறையோடு செய்துகொள்கின்ற (அலங்காரம் முதலான)வற்றில் (உறவினர்களே! நீங்கள் தலையிடாமல் இருப்பதால்) உங்கள்மீது எவ்விதக் குற்றமும் இல்லை. நீங்கள் செய்கின்றவற்றை அல்லாஹ் நன்கறிந்தவன் ஆவான் (எனும் 2:234ஆவது இறைவசனம்) (2:237ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “யஅஃபூன' (விட்டுக் கொடுத்தால்) எனும் சொல்லுக்கு “அன்பளிப்பாகக் கொடுத்தால்' என்று பொருள்.
4531. அப்துல்லாஹ் பின் அபீநஜீஹ் அல்மக்கீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

“உங்களில் எவரேனும் மனைவியரை விட்டுவிட்டு இறந்துபோயிருந்தால், அவர்(களுடைய மனைவி)கள் நான்கு மாதம் பத்து நாட்கள் தங்கள் விஷயத்தில் காத்திருப்பார்கள்” (எனும் 2:234ஆவது வசனத்தின் விளக்கத்தில்) முஜாஹித் (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

(கணவன் இறந்துபோன) அந்தப்பெண் (நான்கு மாதம், பத்து நாட்கள் காத்திருத்தல் எனும்) இந்த “இத்தா'வைத் தம் கணவனு டைய குடும்பத்தாரிடம் மேற்கொள்வது கட்டாயமாக இருந்தது.

இந்நிலையில், “உங்களில் மனைவியரை விட்டுவிட்டு இற(க்கும் தறுவாயில்இரு)ப்பவர்கள் தங்கள் மனைவியரை (வீட்டிலிருந்து) வெளியேற்றிவிடாமல் ஓராண்டு வரை பராமரிக்குமாறு (உறவினர்களிடம்) இறுதிவிருப்பம் தெரிவிப்பார்களாக. ஆயினும், அவர்களாகவே வெளியேறித் தங்களுக்கு நன்மை பயக்கின்ற (மறுமணம் போன்ற)வற்றைச் செய்துகொண்டார்களாயின் (உறவினர்களாகிய) உங்கள்மீது எந்தக் குற்றமும் கிடையாது.” எனும் (2:240 ஆவது) வசனத்தை அல்லாஹ் அருளினான்.

(இதன் மூலம்) ஒரு முழு ஆண்டில் (நான்கு மாதம், பத்து நாட்கள் போக மீதியுள்ள) ஏழு மாதம், இருபது நாட்களை(க் கணவனின்) இறுதி விருப்ப(த்தை நிறைவேற்றுவதற்கான சந்தர்ப்ப)மாக அல்லாஹ் ஆக்கினான். அவள் விரும்பினால் (அந்த ஏழு மாதம் இருபது நாட்களில்) தம் கணவனின் இறுதி விருப்பப்படி (கணவனின் வீட்டிலேயே) தங்கியிருப்பாள். அவள் விரும்பினால் (நான்கு மாதம் பத்து நாட்களுக்குப்பின்) வெளியேறிக்கொள்ளலாம்.

இதைத்தான், “வெளியேற்றிவிடாமல் ஓராண்டுக் காலம்வரை பராமரிக்குமாறு (உறவினர்களிடம்) இறுதிவிருப்பம் தெரிவிப்பார்களாக. ஆயினும், அவர்களாகவே வெளியேறித் தங்களுக்கு நன்மை பயக்கின்ற (மறுமணம் போன்ற)வற்றைச் செய்துகொண்டார்களாயின் (உறவினர்களாகிய) உங்கள்மீது எந்தக் குற்றமும் கிடையாது” என்று இவ்வசனம் (2:240) குறிப்பிடுகின்றது.

ஆக, (நான்கு மாதம் பத்து நாட்கள் எனும்) “இத்தா' கால வரம்பு கணவனை இழந்த கைம்பெண்ணின் மீது கட்டாயமானதே ஆகும்.65

(ஆகவே, 2:234ஆவது வசனம், 2:240ஆவது வசனத்தை மாற்றிடவில்லை என்ற) இந்தக் கருத்தையே முஜாஹித் (ரஹ்) அவர்களிடமிருந்து இப்னு அபீநஜீஹ் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

அதாஉ பின் அபீரபாஹ் (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

இந்த வசனம் (2:240), அவள் தன்னுடைய கணவனது வீட்டில்தான் “இத்தா' இருக்க வேண்டும் என்பதை மாற்றிவிட்டது. எனவே, அவள் தான் விரும்பிய இடத்தில் “இத்தா' இருப்பாள். இதையே, “(தானாக விரும்பி வெளியேறினால் தவிர, கட்டாயப்படுத்தி) வெளியேற்றிவிடாமல் ஓராண்டுக் காலம்வரை பராமரிக்குமாறு (உறவினர்களிடம்) இறுதி விருப்பம் தெரிவிப்பார்களாக” எனும் இந்த இறை வசனத்தொடர் குறிக்கின்றது என இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்.

(இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்களின் கருத்தைச் சற்றுத் தெளிவுபடுத்தும் விதத்தில்) அதாஉ (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது: அவள் விரும்பினால் தன் கணவனின் வீட்டில் “இத்தா' இருப்பாள். தனக்காகத் தெரிவிக்கப்பட்ட இறுதி விருப்பத்தில் கண்டுள்ளபடி தங்கியிருப்பாள். அவள் விரும்பினால் வெளியேறி (வேறு எங்கேனும் தங்கி)க்கொள்வாள். ஏனெனில், அல்லாஹ் கூறுகின்றான்: ஆயினும் அவர்களாகவே வெளியேறித் தங்களுக்கு நன்மை பயக்கின்ற (மறுமணம் போன்ற)வற்றைச் செய்துகொண்டார்களாயின் (உறவினர்களாகிய) உங்கள்மீது எந்தக் குற்றமும் இல்லை.

தொடர்ந்து அதாஉ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: பிறகு சொத்துரிமைச் சட்டம் (குறித்த 4:12ஆவது வசனம்) வந்து, தங்கும் வசதி (செய்து தர கணவன் இறுதி விருப்பம் தெரிவிக்க வேண்டுமென்ற முறை)யை மாற்றிவிட்டது. எனவே, அவள் தான் விரும்பிய இடத்தில் “இத்தா' இருக்கலாம். அவளுக்குத் தங்கும் வசதி செய்து கொடுக்க வேண்டியது (கணவனின் உறவினர்களுக்குக் கடமையாக) இல்லை.66

இதையே முஜாஹித் (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாகவும் ஓர் அறிவிப்பாளர்தொடர் வழியாக இப்னு அபீநஜீஹ் (ரஹ்) அவர் களிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

மேலும், இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர் களிடமிருந்து அதாஉ (ரஹ்) அவர்கள் வழியாக முஜாஹித் (ரஹ்) அவர்கள் அறிவித்த மேற்சொன்ன கருத்தைப் போலவே அதாஉ (ரஹ்) அவர்கள் வழியாக இப்னு அபீநஜீஹ் (ரஹ்) அவர்களும் அறிவிக்கிறார்கள்.

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர் தொடர்களில் வந்துள்ளது.


அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 42 (இறைநம்பிக்கை கொண்டவர் களே!) அனைத்துத் தொழுகை களையும் (குறிப்பாக) நடுத் தொழுகையையும் பேணி(த் தொழுது)வாருங்கள் (எனும் 2:238ஆவது வசனத்தொடர்)
4533. அலீ (ரலி) அவர்கள் கூறிய தாவது:

அகழ்ப் போரின்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், “நம்மை நடுத்தொழுகையைத் தொழ விடாமல் சூரியன் மறையும்வரை எதிரிகள் தடுத்துவிட்டார்கள். அவர்களின் புதைகுழிகளையும் “வீடுகளையும்' அல்லது அவர்களின் “வயிறுகளையும்' அல்லாஹ் நெருப்பால் நிரப்புவானாக!” என்று சொன்னார்கள்.70

அறிவிப்பாளர் யஹ்யா பின் சயீத் அல்கத்தான் (ரஹ்) அவர்களே சந்தேகத் துடன் “அல்லது அவர்களுடைய வயிறு களையும்” என்று சொன்னார்கள்.71

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர் தொடர்களின் வழியாக வந்துள்ளது.

அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 44 நீங்கள் (சூழ்நிலை குறித்து) அச்சம் கொண்டால் நடந்தவர்களாகவோ, அல்லது வாகனத்தில் இருந்தவர் களாகவோ (தொழுங்கள்). அச்சம் அகன்றுவிடின், அல்லாஹ் உங்களுக்கு நீங்கள் அறியாதவற்றைக் கற்றுக்கொடுத்தபடி அவனை(த் தொழுது) நினைவுகூருங்கள் (எனும் 2:239ஆவது இறைவசனம்) இப்னு ஜுபைர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்:73 (2:255ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “குர்சிய்யுஹு' (அவனது அரசாட்சி) எனும் சொல்லுக்கு “அவனது அறிவு' என்பது பொருள். (2:247ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “பஸ்தத்தன்' (அதிகம்) எனும் சொல்லுக்கு “கூடுதல்', “சிறப்பு' என்பது பொருள். (2:250ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “அஃப்ரிஃக்' (பொழி வாயாக!) எனும் சொல்லுக்கு “இறக்கியருள்' என்பது பொருள். (2:255ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “வ லா யஊதுஹு' (அவனுக்குச் சுமையாகாது) எனும் சொற்றொடருக்கு “(வானங்கள் பூமியைப் பாதுகாப்பது) அவனுக்குப் பளுவானதல்ல' என்பது பொருள். (இதன் இறந்த கால வினைச்சொல் இடம்பெற்றுள்ள) “ஆதனீ' என்பதற்கு “எனக்குப் பளுவாகிவிட்டது' என்பது பொருள். “ஆது' என்பதற்கும் “அய்த்' என்பதற்கும் “பலம்' என்று பொருள். (அதே வசனத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “சினா' எனும் சொல்லுக்கு “சிற்றுறக்கம்' என்பது பொருள். (2:259ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “யதசன்னஹ்' (கெட்டுப் போனது) எனும் சொல்லுக்கு “(இயல்பு) மாறிவிட்டது' என்பது பொருள். (2:258ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “ஃப புஹித்த' (வாயடைத் துப்போனான்) என்பதற்கு “அவனது ஆதாரம் (பொய்த்துப்) போய்விட்டது' என்பது பொருள். (2:259ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “காவியா' (விழுந்து கிடந்தது) எனும் சொல்லுக்கு, “மனித சஞ்சாரமற்ற' என்பது பொருள். “உரூஷிஹா' (அதன் முகடுகள்) என்பதற்கு “அதன் கட்டடங்கள்' என்பது பொருள். (2:259ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் ஓர் ஓதல் முறைப்படி இடம்பெற்றுள்ள) “நுன்ஷிருஹா' எனும் சொல்லுக்கு “அதை வெளிப்படுத்துகிறோம்' என்பது பொருள். (2:266ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “இஃஸார்' (சூறாவளி) எனும் சொல்லுக்கு “தூணைப் போன்று பூமியிலிருந்து வானத்தை நோக்கி வீசுகின்ற நெருப்புடன் கூடிய சூறாவளிக் காற்று' என்பது பொருள். இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (2:264ஆவது வசனத்தின் மூலத் திலுள்ள) “ஸல்தா' (வெறும் பாறை) எனும் சொல்லுக்கு “மேலே எதுவும் இல்லாத (எதுவும் வளராத வழுக்குப் பாறை)' என்பது பொருள். இக்ரிமா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (2:265ஆவது வசனத்தின் மூலத்தி லுள்ள) “வாபில்' என்பது பெருமழையும் “தல்லு' என்பது தூறலும் ஆகும். இது இறைநம்பிக்கையாளரின் செயலுக்கு உவமையாகும். (2:259ஆவது வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “யதசன்னஹ்' (கெட்டுப்போனது) என்பதற்கு “(இயல்பு) மாறிவிட்டது' என்று பொருள்.
4535. நாஃபிஉ (ரஹ்) அவர்கள் கூறிய தாவது:

அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரலி) அவர்களிடம் அச்ச நேரத் தொழுகை குறித்து கேட்கப்பட்டால் (இப்படிக்) கூறுவார்கள்:

(முதலில்) இமாமும் மக்களில் ஒரு பிரிவினரும் (ஓர் இடத்திற்கு) முன்னேறிச் செல்வார்கள். மக்களுக்கு இமாம் ஒரு ரக்அத் தொழுவிப்பார். மக்களில் மற்றொரு பிரிவினர் தொழாமல் மக்களுக்கும் எதிரிகளுக்கும் இடையில் (பாதுகாப்பு அரணாக) இருப்பார்கள். இமாமுடன் இருப்பவர்கள் ஒரு ரக்அத் தொழுது முடித்துவிட்டால், சலாம் கொடுக்காமலேயே இதுவரை தொழாதவர்களின் இடத்திற்குச் சென்றுவிடுவர். இப்போது இதுவரை தொழாதவர்கள், முன்சென்று இமாமுடன் ஒரு ரக்அத்தைத் தொழுதுகொள்வர்.

பிறகு, இமாம் இரண்டு ரக்அத்களைத் தொழுது முடித்த நிலையில் திரும்பிச் சென்றுவிட, அதன் பிறகு இரு பிரிவினரில் ஒவ்வொருவரும் நின்று தனித்தனியாக ஒரு ரக்அத் தொழுவார்கள். இப்படியாக, இரு பிரிவினரில் ஒவ்வொருவரும் இரு ரக்அத்களைத் தொழுதுவிட்டிருப்பார்கள். இதைவிடக் கடுமையான அச்ச நிலை ஏற்பட்டால் அவர்கள் நடந்தவர்களாகவோ, தம் கால்களால் நின்ற நிலையிலோ, வாகனத்தில் பயணம் செய்தவர்களாகவோ கிப்லா திசையை முன்னோக்கியபடி, அல்லது முன்னோக்காமல் தொழலாம்.

இதன் அறிவிப்பாளரான மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்:

அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரலி) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் கேட்டே இதை அறிவித்திருப்பதாக நான் கருதுகிறேன் என்று நாஃபிஉ (ரஹ்) கூறினார்கள்.74

அத்தியாயம் : 65

பாடம் 46 இப்ராஹீம் (இறைவனை நோக்கி), “இறைவா! மரித்தவர்களை நீ எப்படி உயிர்ப்பிக்கின்றாய் என் பதை எனக்குக் காட்டுவாயாக!” எனக் கூறியபோது, அவன், “நீர் நம்பிக்கை கொள்ளவில்லையா?” என்று கேட்டான். (அதற்கு) அவர் “அவ்வாறன்று! (நம்பியிருக்கிறேன்.) ஆயினும், என் உள்ளம் நிம்மதியடைவதற்காகவே கேட்கிறேன்” என்று கூறினார். (அதற்கு இறைவன்) “நான்கு பறவைகளைப் பிடித்து, அவற்றை உம்மிடம் வைத்து(ப் பல துண்டுகளாக்கி) பின்னர் அவற்றில் ஒவ்வொரு பாகத்தையும், ஒவ்வொரு மலையின் மீது வைத்துவிட்டு அவற்றை நீர் அழைப்பீராக! அவை உம்மிடம் விரைந்து வந்துசேரும். நிச்சயமாக அல்லாஹ், வல்லமை மிக்கவனும் நுண்ணறிவு உள்ளோனும் ஆவான் என்பதை நீர் அறிந்துகொள்வீராக!” என்றான் (எனும் 2:260ஆவது இறைவசனம்) (இவ்வசனத்தின் மூலத்தில் இடம்பெற்றுள்ள) “ஸுர்ஹுன்ன' (“அவற்றை உம்மிடம் வைத்துக்கொள்வீராக') எனும் சொல்லுக்கு “அவற்றைப் பல துண்டுகளாக்கி வைத்துக்கொள்வீராக' என்று பொருள்.
4537. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

(இறந்துபோனவற்றுக்கு அல்லாஹ் எப்படி உயிரூட்டுகிறான் என்ற சந்தேகம் இறைத்தூதர்களுக்கு வருவதாயிருந்தால் இறைத்தூதர்) இப்ராஹீம் (அலை) அவர் களைவிடவும் நாமே சந்தேகம் கொள்ள அதிகத் தகுதியுடையவர்கள் ஆவோம். (ஆகவே, சந்தேகப்பட்டு அவர்கள் அப்படிக் கேட்கவில்லை.)

ஏனெனில், “என் இறைவா! மரித்தவர் களை நீ எப்படி உயிர்ப்பிக்கின்றாய் என்பதை எனக்குக் காட்டுவாயாக!” என்று அன்னார் கேட்டார்கள். இறைவன்,”நீர் நம்பிக்கை கொள்ளவில்லையா?” என்று கேட்டான். அதற்கு அவர்கள், “அவ்வாறன்று (நம்பியிருக்கிறேன்)! ஆயினும், என் உள்ளம் நிம்மதியடைவதற் காகவே கேட்கிறேன்” என்று பதிலளித் தார்கள்.

இதை அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.76

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர்தொடர்களில் வந்துள்ளது.

அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 48 (பொருளீட்ட முடியாதவாறு) அல்லாஹ்வின் வழியில் ஈடுபடுத்தப்பட்ட ஏழைகளுக்கே (தர்மங்கள்) உரியவையாகும். அவர்கள் (பொருளீட்டுவதற்காக) பூமியில் பயணம் மேற்கொள்ள இயலாதவர்கள். அவர்களது சுய மரியாதையின் காரணத்தால், அறியாதோர் அவர்களைச் செல்வர் கள் என எண்ணுவர். அவர்களின் (எளிமையான) தோற்றத்தைக்கொண்டு அவர்களை (நபியே!) நீர் அறிந்துகொள்ளலாம். அவர்கள் மக்களிடம் (எதையும்) வற்புறுத்திக் கேட்கமாட்டார்கள் (எனும் 2:273ஆவது வசனத்தொடர்) “(தர்மம்) கேட்டு என்னைத் தொந்தரவு செய்தான்; என்னை நச்சரித்தான்” என்று சொல்வதற்கு “அல்ஹஃப அலய்ய' என்று (அரபுகள்) கூறுவர். இச்சொல்லின் வேர்ச்சொல்லே மேற்காணும் வசனத்தின் மூலத்தில் “இல்ஹாஃப்' (வற்புறுத்தல்) என இடம்பெற்றுள்ளது. (47:37ஆம் வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “ஃபயுஹ்ஃபிகும்” எனும் சொல்லுக்கும் “வற்புறுத்தல்', “நெருக்கடி கொடுத்தல்' என்பதே பொருளாகும்.
4539. நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

ஓரிரு கவளம் உணவுக்காக, அல்லது ஓரிரு பேரீச்சம்பழங்களுக்காக மக்களிடம் அலைபவன் ஏழையல்லன்; ஏழை யாரெனில், அவன் (தன் தேவையைப் பூர்த்தி செய்துகொள்ளப் பிறரிடம் கேட்க வெட்கப்பட்டு) தன்மானத்துடன் நடந்துகொள்வான். நீங்கள் விரும்பினால், “அவர்கள் மக்களிடம் (எதையும்) வற்புறுத்திக் கேட்கமாட்டார்கள்” எனும் (இந்த 2:273ஆவது) இறைவசனத்தை ஓதிக்கொள்ளுங்கள்.

இதை அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர் தொடர்களில் வந்துள்ளது.

அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 50 அல்லாஹ் வட்டிக்கு அழிவையும் தான தர்மங்களுக்கு வளர்ச்சியையும் அளிக்கின் றான் (எனும் 2:276ஆவது வசனத்தொடர்) (அதாவது) வட்டியைப் பயனற்றுப் போகச் செய்துவிடுகின்றான்.
4541. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறிய தாவது:

“அல்பகரா' அத்தியாயத்தின் இறுதி வசனங்கள் (2:275-281) அருளப்பெற்றபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், (தமது இல்லத்திலிருந்து) புறப்பட்டுச் சென்று அவற்றைப் பள்ளிவாசலில் (மக்களுக்கு) ஓதிக்காட்டினார்கள். மேலும், மது வியாபாரத்திற்குத் தடை விதித்தார்கள்.

அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 52 (உங்களிடம் கடன் வாங்கியவர் நிதி) நெருக்கடி உள்ளவராக இருந்தால், வசதி வருகின்றவரை எதிர்பார்(த்து பொறுத்திரு)த்தல் வேண்டும். நீங்கள் (தர்மத்தின் பலனை) அறிந்தவர்களாக இருப்பின், தர்ம மாக வழங்கிவிடுவதே மிகவும் மேலானதாகும் (எனும் 2:280ஆவது இறைவசனம்)
4543. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறிய தாவது:

அல்பகரா அத்தியாயத்தின் இறுதி வசனங்கள் (2:275-281) அருளப்பெற்றபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எழுந்து நின்று அவற்றை எங்களுக்கு ஓதிக்காட்டினார்கள். பிறகு மதுபான வியாபாரத்தைத் தடை செய்தார்கள்.80

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர்தொடர்களில் வந்துள்ளது.

அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 54 உங்கள் மனத்திலுள்ளவற்றை நீங்கள் வெளியிட்டாலும், அவற்றை மறைத்துக்கொண் டாலும் அவற்றைப் பற்றியும் அல்லாஹ் உங்களிடம் விசாரணை செய்வான். அவன் விரும்பியவர்களை மன்னிப்பான்; அவன் விரும்பியவர்களை வேதனை செய்வான். இன்னும் அல்லாஹ் அனைத்துப் பொருள்கள்மீதும் ஆற்றல் மிக்கவன் ஆவான் (எனும் 2:284ஆவது வசனத்தொடர்)
4545. மர்வான் அல்அஸ்ஃபர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் ஒருவர் - அவர் இப்னு உமர் (ரலி) அவர்கள்தான் - “உங்கள் மனத்திலுள்ள வற்றை நீங்கள் வெளியிட்டாலும், அல்லது அவற்றை மறைத்துக்கொண்டாலும் அவற்றைப் பற்றியும் அல்லாஹ் உங்களி டம் விசாரணை செய்வான். அவன் விரும்பியவர்களை மன்னிப்பான்; அவன் விரும்பியவர்களை வேதனை செய்வான். இன்னும் அல்லாஹ் அனைத்துப் பொருள்கள்மீதும் ஆற்றல் மிக்கவன் ஆவான்” எனும் இந்த (2:284ஆவது) இறைவசன(த்தின் சட்ட)ம் மாற்றப்பட்டுவிட்டது என்று சொன்னார்கள்.82

அத்தியாயம் : 65

பாடம்: 3. “ஆலு இம்ரான்' அத்தியாயம்1 (3:28ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “துக்காத்தன்' எனும் (வேர்ச்)சொல்லும் (மற்றொரு வேர்ச்சொல்லான) “தகிய்யத்தன்' எனும் சொல்லும் (“தற்காத்துக்கொள்ளல்' எனும்) ஒரே பொருள் கொண்டவை ஆகும். (3:117ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “ஸிர்ருன்' எனும் சொல்லுக்கு “கடுங்குளிர்' என்பது பொருள். (3:103ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “ஷஃபா ஹுஃப்ரத்' (நெருப்புக் கிடங்கின் விளிம்பு) எனும் செற்றொடர் “ஷஃபா அர்ரக்கியத்' (கிணற்றின் விளிம்பு) போன்றதாகும். “ஷஃபா' என்பதற்கு “விளிம்பு' என்பது பொருள். (3:121ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “துபவ்விஉ(ல் முஃமினீன மகாஇத லில்கிதால்)' (நம்பிக்கையாளர்களை உரிய இடங்களில் நிறுத்தும் பொருட்டு) என்பதற்கு “நீங்கள் களம் அமைக்கும் பொருட்டு' என்பது பொருள். (3:125ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள “அல்முசவ்விமீன்' (இனங்காட்டக்கூடிய) எனும் சொல்லின் ஒருமையான) “அல்முசவ்விம்' (அல்லது “அல்முசவ்வம்) எனும் சொல்லுக்கு ஒரு தோற்றக் குறியால், அல்லது கம்பளியால், அல்லது அதிலுள்ள ஏதேனும் ஒன்றால் அடையாளம் உள்ளது என்று பொருள். (3:146ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “ரிப்பிய்யூன்' (இறைபக்தர்கள்) எனும் சொல் பன்மையாகும். அதன் ஒருமை “ரிப்பிய்யுன்' என்பதாகும். (3:152ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “இஃத் தஹுஸ்ஸூனஹும்' எனும் சொற்றொடருக்கு “நீங்கள் அவர்களை (பகைவர்களை) வெட்டி வீழ்த்திக்கொண்டிருந்தபோது...” என்று பொருள். (3:156ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “ஃகுஸ்ஸின்' (போர் புரிபவர்கள்) என்பதன் ஒருமை “ஃகாஸின்' என்பதாகும். (3:181ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள “சநக்த்துபு' (நாம் பதிவு செய்வோம்) எனும் சொல்லுக்கு “நாம் பாதுகாப்போம்' என்று பொருள். (3:198ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “நுஸுல்' எனும் சொல்லுக்கு “நற்பலன்' என்பது பொருள். அல்லாஹ்விடமிருந்து கிடைத்த “விருந்தோம்பல்' என்றும் பொருள் கொள்ளலாம். இது “அன்ஸல்த்துஹு' (அவனை நான் உபசரித்தேன்) என்பதைப் போன்றதாகும். முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (3:125ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள “முசவ்விமீன்' எனும் சொல் போன்ற) “அல்கைலுல் முசவ்வமா' என்பதற்கு “நிறையழகுக் குதிரைகள்' என்று பொருள். சயீத் பின் ஜுபைர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (3:39ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “ஹஸூர்' (பற்றற்றவர்) எனும் சொல்லுக்கு “பெண்களிடம் செல்லாதவர்' என்று பொருள். இக்ரிமா (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (3:125ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “மின் ஃபவ்ரிஹிம்' (இதே நேரத்தில் -திடீர்த் தாக்குதல் தொடுக்க- உங்களிடம் அவர்கள் வந்தாலும்) எனும் சொல்லுக்கு, “பத்ர் நாளில் அவர்கள் கோபத்துடன் உங்களிடம் வந்தாலும்' என்று பொருள். (“உயிரற்றதிலிருந்து உயிருள்ளதை நீ வெளியாக்குகிறாய். உயிருள்ள திóருந்து உயிரற்றதையும் நீ வெளியாக்குகிறாய்' எனும் 3:27ஆவது வசனத்தின் விளக்கவுரையில்) முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள், “இறைவன் (உயிரற்றதிóருந்து) உயிருள்ளதை வெளிப்படுத்துகிறான். விந்து உயிரற்றதாக (உடóóருந்து) வெளியேறுகிறது; ஆனால், அதிலிருந்து உயிரினம் வெளிப்படுகிறது” என்று கூறினார்கள்.2 (3:41ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “அல்இப்கார்' எனும் சொல்லுக்கு “அதிகாலை' என்பது பொருள். “அல்அஷிய்யு' என்பதற்குச் “சூரியன் மறையப்போகும் நேரம்' என்று பொருள். பாடம் : 1 இ(ந்த வேதத்)தில் தெளிவான கருத்துள்ள வசனங்களும் இருக் கின்றன (எனும் 3:7ஆவது வசனத் தொடர்) முஜாஹித் பின் ஜப்ர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: (தெளிவான கருத்துள்ள வசனங் கள் என்பது) “ஹலால், ஹராம்' (“அனுமதிக்கப்பட்டவை, தடை செய்யப் பட்டவை' பற்றிக் குறிப்பிடும் வசனங்கள்) ஆகும். (3:7ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “வ உகரு முதாஷாபிஹாத்” (ஒன்றையொன்று ஒத்த வேறு வசனங்களும் உள்ளன) எனும் தொடருக்கு “ஒன்றையொன்று உறுதிப்படுத்துகின்ற வசனங்கள்” என்பது பொருள். எடுத்துக்காட்டாக, “இன்னும் துன்மார்க்கர்களைத் தவிர (வேறு எவரையும்) அவன் வழிதவறச் செய்வதில்லை” என்று (ஒரு வசனத்தில் -2:26) அல்லாஹ் கூறுகின்றான். (மற்றொரு வசனத்தில்-10:100) “சிந்தித்துணராதவர்கள்மீதே அவன் பாவச் சுமையை வைக்கின்றான்” என்று அல்லாஹ் கூறுகின்றான். (இன்னுமொரு வசனத்தில்-47:17) “எவர் நல்வழி பெற்றிருக்கின்றார்களோ, அவர்களுக்கு அல்லாஹ் நல்வழியை இன்னும் அதிகமாக அளிக்கின்றான்” என்று அல்லாஹ் கூறுகின்றான். (இவ்வசனங்களில் ஒன்று மற்றொன்றின் கருத்தை வலியுறுத்துகின்றன.)3 (3:7ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள) “ஸைஃக்' (கோணல்) எனும் சொல்லுக்கு “சந்தேகம்' என்பது பொருள். (இதே வசனத்திலுள்ள) “இப்திஃகாஅல் ஃபித்னத்' எனும் சொல்லுக்குக் “குழப்பம் செய்ய விரும்புதல்' என்று பொருள். (இதே வசனத்திலுள்ள) “அர்ராஸிகூன ஃபில்இல்மி' எனும் தொடரின் பொரு ளாவது: அறிவில் முதிர்ந்தவர்களும் அவற்றின் விளக்கத்தை அறிவார்கள். “இவற்றை நாங்கள் நம்பினோம்' என்றும் கூறுவார்கள்.4
4547. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறிய தாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், “(நபியே!) அ(ந்த இறை)வனே இந்த வேத நூலை உமக்கு அருளினான். (இதில்) தெளிவான கருத்துள்ள (முஹ்கமாத்) வசனங்களும் உள்ளன. அவைதான் இவ்வேதத்தின் அடிப்படையாகும். பல பொருள்களுக்கு இடமளிக்கக்கூடிய வேறுசில (முத்தஷாபிஹாத்) வசனங்களும் (இதில்) உள்ளன. யாருடைய இதயங்களில் “கோணல்' உள்ளதோ அவர்கள் குழப்பம் செய்ய விரும்பியதாலும், (சுய) விளக்கம் அளிக்க நாடியதாலும் பல பொருள்களுக்கு இடமளிக்கக்கூடிய (வசனத்)தையே பின்தொடர்கின்றனர்.

ஆனால், அவற்றின் (உண்மை) விளக்கத்தை அல்லாஹ்வையன்றி வேறெவரும் அறியார். அறிவில் முதிர்ந்தவர்களோ, “இவற்றை நாங்கள் நம்பினோம். (இவ்விரு வகையான வசனங்கள்) அனைத்தும் எங்கள் இறைவனிடமிருந்தே வந்துள்ளன' என்று கூறுகின்றனர். (எதையும்) அறிவாளிகளன்றி எவரும் (சரியாக) உணர்வதில்லை” எனும் (3:7ஆவது) வசனத்தை ஓதிவிட்டு, “பல பொருள்களுக்கு இடமளிக்கின்ற வசனங்களைத் தேடித் திரிபவர்களை நீங்கள் பார்த்தால் அவர்கள்தான் (இந்த வசனத்தில்) அல்லாஹ்வால் குறிப்பிடப்பட்டவர்கள் (என்பதைப் புரிந்துகொண்டு) அவர்களைக் குறித்து எச்சரிக்கையாயிருங்கள்” என்று சொன்னார்கள்.5

அத்தியாயம் : 65

பாடம் : 3 அல்லாஹ்வின் உடன்படிக்கைக் கும் தம் சத்தியங்களுக்கும் பதிலாக யார் அற்ப விலையைப் பெறுகிறார்களோ அத்தகை யோருக்கு நிச்சயமாக மறுமையில் எந்த நற்பேறுமில்லை. மேலும், இறுதி நாளில் அவர்களிடம் அல்லாஹ் பேசவுமாட்டான்; அவர்களைப் பார்க்கவுமாட்டான்; அவர்களைத் தூய்மைப்படுத்தவு மாட்டான். இன்னும் அவர்களுக்கு வதைக்கும் வேதனை உண்டு (எனும் 3:77ஆவது இறைவசனம்) எந்த நற்பேறும் (கலாக்) இல்லை. அதாவது எந்த நன்மையும் இல்லை. (இவ்வசனத்தில் “ஃபஈல்' எனும் வாய் பாட்டில் அமைந்த “துன்பம் தரும்' என்ற பொருளைக் குறிக்கும்) “அலீம்' எனும் சொல்லுக்கு “முஃப்இல்' வாய்பாட்டில் அமைந்த “முஃலிம்' என்பதன் பொருளாகும். (அதாவது) “துன்புறுத்துகின்ற' (என்பது பொருள்.)
4549. அபூவாயில் (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

“ஒரு முஸ்லிமான மனிதரின் செல்வத்தை (அநியாயமாக)ப் பறித்துக்கொள்வதற்காக ஒரு பிரமாண (வாக்குமூல)த்தின்போது துணிந்து பொய்ச் சத்தியம் செய்பவர், தம்மீது கோபம்கொண்டிருக்கும் நிலையில்தான் அல்லாஹ்வை (மறுமையில்) சந்திப்பார்” என அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

அப்போது அ(ந்தக் கருத்)தை உறுதிப்படுத்தும் விதத்தில் அல்லாஹ், “அல்லாஹ்வின் உடன்படிக்கைக்கும் தம் சத்தியங்களுக்கும் பதிலாக யார் அற்ப விலையைப் பெறுகிறார்களோ அத்தகையோருக்கு நிச்சயமாக மறுமையில் எந்த நற்பேறுமில்லை. இறுதி நாளில் அவர்களிடம் அல்லாஹ் பேசவுமாட்டான்; அவர்களைப் பார்க்கவுமாட்டான்; அவர்களைத் தூய்மைப்படுத்தவுமாட்டான். இன்னும் அவர்களுக்கு வதைக்கும் வேதனை உண்டு” எனும் (3:77ஆவது) வசனத்தை அருளினான் என்று அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்.

அப்பால், அஷ்அஸ் பின் கைஸ் (ரலி) அவர்கள் (எங்களிடம்) வந்து, “அபூ அப்திர் ரஹ்மான் (அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத்) உங்களிடம் என்ன சொல்கிறார்?” என்று கேட்க, நாங்கள், “இப்படி இப்படிச் சொன்னார்கள்” என்று பதிலளித்தோம்.

(அதற்கு) அஷ்அஸ் பின் கைஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்: (அவர் சொன்னது உண்மைதான்.) என் தொடர்பாகத்தான் அந்த (3:77ஆவது) வசனம் அருளப்பெற்றது. என் தந்தையின் சகோதரர் மகன் ஒருவரின் நிலத்தில் எனது கிணறு (ஒன்று) இருந்தது. (அந்தக் கிணறு தொடர்பாக எனக்கும் யூதர் ஒருவருக்குமிடையே ஏற்பட்ட தகராறில் நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் எங்கள் வழக்கைக் கொண்டுசென்றோம். நபி (ஸல்) அவர்கள், “ஒன்று உன் சாட்சி; அல்லது (பிரதிவாதியான) அவருடைய சத்தியம் (இவ்வழக்கில் தீர்ப்பளிக்கத் தேவைப்படுகிறது.)” என்று சொன்னார்கள்.

உடனே நான், “அப்படியென்றால், (யூதரான) இவர் (தயங்காமல் பொய்) சத்தியம் செய்வாரே! அல்லாஹ்வின் தூதரே!” என்றேன். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், “எவர் ஒரு பிரமாண (வாக்குமூல)த்தின்போது, அதன் மூலம் ஒரு முஸ்லிமான மனிதரின் சொத்தை (அநியாயமாக)ப் பறித்துக்கொள்வதற்காகத் திட்டமிட்டுப் பொய்ச் சத்தியம் செய்கிறாரோ அவர்மீது அல்லாஹ் கோபம் கொண்ட நிலையில்தான் (மறுமையில்) அவனை அவர் சந்திப்பார்” என்று சொன்னார்கள்.8


அத்தியாயம் : 65